Archiwum z dnia: 5 lipca 2012

5. 07. 2012, czwartek

Ewangelia Św. Mateusza 9, 1 – 8

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: „Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy”. Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: „On bluźni”. A Jezus, znając ich myśli, rzekł: „Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: «Odpuszczają ci się twoje grzechy», czy też powiedzieć: «Wstań i chodź» ? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów”, rzekł do paralityka: „Wstań, weź swoje łoże idź do domu”. On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Rozważanie:

• I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Paralityk na łożu to człowiek,  który nie potrafi sobie w żaden sposób pomóc. Paralitykiem można być fizycznym, ale także wolitywnym (ze sparaliżowaną wolą). Można być także paralitykiem duchowym (sparaliżowanym grzechem), a nawet emocjonalnym. W takich sytuacjach człowiek nie jest w stanie sam sobie pomóc. Potrzebuje wsparcia i pomocy drugiego człowieka, a może nawet wielu osób.
• Jezus ze względu na wiarę tych, którzy przynieśli paralityka najpierw odpuszcza mu grzechy, a następnie stawia na nogach, aby chodził. Można zadać sobie pytanie dlaczego tak skuteczna była wiara ludzi, którzy przynieśli paralityka. Oni kochali. Ich wiara połączona była z miłością. Ewangelista Marek nadmienia przy tej historii, że był taki ogromny tłum, że spuścili go z dachu przed Jezusa.(por. Mk 2,1-12)
• Wiara połączona z miłością  jest kreatywna i zdeterminowana. Miłość jest motorem działania tych, którzy przynieśli paralityka do Jezusa. Miłość szuka nowych dróg i nowych rozwiązań. Miłość jest  gotowa do  różnych poświęceń. Gdybym też miał wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę cała majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. (1Kor 13, 2b-3)
• Jezus zawsze odpowiada na wiarę zbrataną  z miłością. Jezus wręcz nie może nie odpowiedzieć na taką wiarę. Z tej perspektywy widać jak ważna  jest wiara i miłość rodziców, ale także wiara i miłość małżonków. Jak ważna jest wiara i miłość przyjaciół, ale także miłość osób, które na różne sposoby służą innym. Miłość jest wręcz dopełnieniem tego, czego brakuje naszej wierze.

Modlitwa:

Jezu dziękuję Ci za dar wiary w moim życiu. Dziękuję za miłość moich rodziców, przyjaciół i współmałżonka. Proszę Cię o miłość w każdej służbie i każdej walce o drugiego człowieka.