Archiwum z dnia: 20 lipca 2012

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO CZYNIĆ MIŁOSIERDZIE

20. 07. 2012, piątek

Ewangelia Św. Mateusza 12, 1-8

Pewnego razu Jezus przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, będąc głodni, zaczęli zrywać kłosy i jeść. Gdy to ujrzeli faryzeusze, rzekli Mu: „Oto Twoi uczniowie czynią to, czego nie wolno czynić w szabat”. A On im odpowiedział: „Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy był głodny, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego i jadł chleby pokładne, których nie wolno było jeść jemu ani jego towarzyszom, tylko samym kapłanom? Albo nie czytaliście w Prawie, że w dzień szabatu kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy? Oto powiadam wam: Tu jest coś większego niż świątynia. Gdybyście zrozumieli, co znaczy: «Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary», nie potępialibyście niewinnych. Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu”.

Rozważanie:

  • Jezus jest tym, który przyszedł wypełnić Prawo. Prawo jest potrzebne człowiekowi. Niesie ze sobą  potrzebne granice, które rodzą bezpieczeństwo w życiu.  Taki jest cel każdego prawa. Jezus jednak nad Prawo przedkłada  miłość.
  • Jezus z Nazaretu mówi do faryzeuszy: Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary, nie potępialibyście niewinnych. Jezus szczególnie ceni miłosierdzie Boga i ludzi. Te same słowa o miłosierdziu Jezus przytacza w nawiązaniu do grzeszników. Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy sie źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niz ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.(Mt 9, 12-13)
  • Czym jest zatem miłosierdzie? Jan Paweł II miłosierdzie ukazuje jako przejaw miłości szczególnie rozumianej. Jest to miłość czynna, miłość która zwraca się do człowieka, ogarnia wszystko, co składa się na jego człowieczeństwo. Miłość ta w sposób szczególny daje o sobie znać w zetknięciu z cierpieniem, krzywdą, ubóstwem, w zetknięciu z całą historyczna 'ludzką kondycją’, która na różne sposoby ujawnia ograniczoność i słabość człowieka, zarówno fizyczną, jaki moralną. Właśnie ten sposób z zakres przejawiania się miłości nazywa się w języku  biblijnym  miłosiedziem. (Dives in miserocordia, nr 3)
  • Papież pisze dalej, że uwierzyć w Syna ukrzyżowanego, to znaczy 'zobaczyć Ojca’, to znaczy uwierzyć, że w świecie jest obecna miłość i że ta miłość jest potężniejsza od zła jakiegokolwiek, w które uwikłany jest człowiek, ludzkość, świat. Uwierzyć zaś w taką miłość, to znaczy uwierzyć w miłosierdzie. Miłosierdzie jest bowiem nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem, a zarazem właściwym sposobem jej objawiania się i realizacji wobec rzeczywistości zła, które jest w świecie, które dotyka i osacza człowieka, które wdziera sie również do jego serca i może go 'zatracić w piekle.’ (Dives in miserocordia, nr 7)
  • Człowiek ma naśladować Boga w swoim miłosierdziu. Kościół zaleca uczynki miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Uczynki miłosierdzia względem duszy: grzesznych upominać, nieumiejących nauczać, wątpiącym dobrze radzić, smutnych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych. Uczynki miłosierdzia względem ciała: Nakarmić łaknących, napoić pragnących, przyodziać nagich, przyjąć podróżnych, pocieszać więźniów, nawiedzać chorych, grzebać umarłych.

Modlitwa:  Jezu spraw, abym był do Ciebie podobny przez miłosierdzie. Daj mi wyobraźnię miłosierdzia.