Archiwum z dnia: 15 lipca 2012

15.07. 2012, niedziela

Ewangelia Św. Marka 6,7-13

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi. I przykazał im. żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. „Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”. I mówił do nich: „Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”. Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Rozważanie:

• Jezus wysyła swoich uczniów na misję głoszenia Ewangelii po dwóch, nie w pojedynkę. Kościół ewangelizuje jako wspólnota. W Starym Testamencie tylko  świadectwo „dwóch albo trzech świadków” jest wiarygodne. Jezus mówi, że jest obecny tam, gdzie „dwóch lub trzech” jest zebranych w Jego imię. Także nasze świadectwo jest mocniejsze i bardziej skuteczne, jeżeli jest świadectwem będącej w jedności wspólnoty, również  wspólnoty małżeńskiej czy rodzinnej.
• Pan poleca apostołom, „żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie.” Ewangelizatorzy muszą zrezygnować z czysto ludzkich zabezpieczeń i środków w realizowaniu swojej misji. Zaufanie Bogu i doświadczenie tego, że zaspokaja On wszystkie potrzeby tych, którzy głoszą Jego Słowo, rodzi radość i moc w zwiastowaniu Ewangelii.
• Uczniowie mają mieć laskę w ręku i sandały na nogach – dokładnie tak jak polecał Bóg Izraelitom w czasie wyjścia z Egiptu („sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku”). To atrybuty pielgrzyma, gotowego iść za Bogiem bez zwlekania w każdej chwili tam, gdzie On posyła. Laska przypomina też laskę Mojżesza, która symbolizowała jego zawierzenie mocy Bożej, „uchwycenie się” Boga (tą wyciągniętą laską rozdziela Morze Czerwone i wyprowadza wodę ze skały).
• Gest strząśnięcia prochu z sandałów oznacza podkreślenie nadzwyczajnej wagi tego, co mają do przekazania apostołowie. Ci, którzy odrzucili przesłanie Ewangelii dostawali w ten sposób czytelny znak, że wzgardzili bezcennym darem.
• „Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.” Głoszeniu Ewangelii przez apostołów towarzyszą znaki – uwolnienia i uzdrowienia, które potwierdzają zwiastowaną Dobrą Nowinę. Jeżeli Ewangelia jest głoszona dzisiaj w swojej pełni, według wskazań Jezusa, Pan również potwierdza ją znakami.

Modlitwa: Panie, uczyń mnie świadkiem Twojej Ewangelii, spraw abym z mocą głosił Ciebie tam, gdzie mnie posyłasz.