CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM ROZUMIEJĄC ISTOTĘ POKORY
04.11.2017, sobota
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza, 14,1.7-14
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. I opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie wybierali pierwsze miejsca. Tak mówił do nich: ”Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: »Ustąp temu miejsca«; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.
Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: »Przyjacielu, przesiądź się wyżej«; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.
Do tego zaś, który Go zaprosił, rzekł: ”Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych.
A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych”.
Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Jezus nie opowiada w dzisiejszej Ewangelii przypowieści po to, bo nauczyć na zasad dobrego wychowania przy stole. W obrazie uczty, przy której każdy z zaproszonych stara się zająć jak najbardziej zaszczytne miejsce widzimy obraz naszego całego życia. Kultura, w której żyjemy stawia na piedestale przebojowość, dążenie do sukcesu, zdobywanie uznania i popularności. Po raz kolejny okazuje się, że pójście drogą do szczęścia proponowaną przez Jezusa oznacza pójście pod prąd.
Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca. Jezus prosi, byśmy nie szukali chwały u ludzi, byśmy jako jego uczniowie starali się być podobni do Niego. Jezus był tym który zajął, ostatnie miejsce: On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, (…) uniżył samego siebie (Flp 2,6-8). W końcu zajął ostatnie miejsce pomiędzy złoczyńcami na krzyżu. Czy potrafisz być ostatni, pominięty? Czy pojawia się wtedy gniew, agresja, rozżalenie, pretensje? Czy jednoczysz się wtedy z ukrzyżowanym Jezusem?
A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć. Jezus wyrywa nas z logiki interesowności. Często nie jesteśmy do końca świadomi naszych głębokich motywacji i nawet wyświadczając innym dobro, czekamy na odpłatę. Pozwól, by Jezus oczyszczał Twoje serce i prowadził cię do prawdziwej bezinteresowności, abyś jedynej odpłaty oczekiwał w Nim samym.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, pragnę być przy Tobie, kiedy Ty zajmujesz ostatnie miejsce, pragnę służyć. Wyzwalaj mnie z niezdrowych ambicji, walki o pierwsze miejsca.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?