Archiwum z dnia: 13 listopada 2017

13.11.2017, poniedziałek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10.

Refren: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.

Refren.

Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.

Refren.

Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.

Refren.

Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jestem stworzony przez Boga na Jego wzór i podobieństwo. Akt stworzenia człowieka został w Księdze Rodzaju podsumowany słowami: A Bóg wiedział, że wszystko co uczynił było bardzo dobre. Rdz 1,31. Jest ze mną od mojego początku kiedy powstawałem w ukryciu, dzięki Jego woli zaistniałem. Opiekuje się mną, prowadzi i podtrzymuje swoją ręką.
• Nie ma miejsca w mojej historii życia, w której by był nieobecny i nieustannie w geście błogosławieństwa kładzie na mnie swą rękę. Wchodzi w każdą moją ciemność/grzech, kryzys/, mogę liczyć na Jego bliskość i pomoc. Jest moim Stworzycielem i Ojcem. Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię…(Jr 1,5).
• Nie muszę przed Nim ubierać masek i być kimś kim nie jestem. Ojcowska opieka wyzwala we mnie poczucie przynależności do Niego – jestem dzieckiem Boga. W Izajaszu 43,4 czytamy Jego wyznanie: Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i ja cię miłuję. Świadomość bliskości Ojca pozwala zdrowieć mojej historii. Zaczynam widzieć Jego działanie w codziennych wydarzeniach.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezus otwórz moje serce i oczy na Twoją miłość.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?