Archiwum z dnia: 14 listopada 2017

14.11.2017, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza Łk 17, 7-10

Jezus powiedział: «Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pan Jezus porównuje wypełnianie planu Bożego z pracą niewolnika. Nie wybrał robotnika najemnego, dla których praca kończyła się po wypełnieniu zadań uzgodnionych z najemcą. Przywołuje sługę! Dlaczego?
• Ale chwila! Przecież Jezus Chrystus jest moim PANEM. Gdy mówię Pan Jezus nie jest to zwrot grzecznościowy, lecz wyraz wiary. Wierzę, że ON jest moim PANEM i ZBAWICIELEM. A przecież ile to razy wypowiadam słowo PAN nie zwracając na nie uwagi. Może już przywykłem. Jest to dla mnie tylko ciąg słów, jakby imię i nazwisko. A może nie rozumiem co znaczy, gdy ktoś jest czyimś panem. W dzisiejszym fragmencie mój PAN mówi, że moja praca jest ważna, ale nie jest moją zasługą lecz obowiązkiem. Wybierając Boga jako mojego PANA przyjmuję, że to ON decyduje o tym, co i kiedy mam zrobić oraz o czasie mojego wypoczynku. Czy łatwo to zaakceptować? Na pewno nie! Przecież nagradzanie mi się należy! Dziecko dostaje kieszonkowe, bo wysprzątało swój pokój. Pracownik oczekuje podwyżki, bo sumiennie wykonuje swoje obowiązki. Rodzic wymaga posłuszeństwa i wdzięczności od dzieci, bo przecież tyle poświęca dla nich.
• Tymczasem PAN Jezus mówi: wykonuj rzetelnie i posłusznie swoją pracę, wsłuchuj się w głos Boga i nie oczekuj pochwał oraz nagród za to, co zrobiłeś. Dziecko musi wiedzieć, że ma utrzymywać porządek w pokoju. Pracownik musi uczciwie i rzetelnie wykonywać swa pracę. Rodzic poświęca się dla dzieci, bo je kocha! Dlatego by zwalczyć pychę, roszczeniowość i wywyższanie się do poziomu PANA, należy zaaplikować sobie lekarstwo POKORY „Słudzy nieużyteczni jesteśmy”
• Zastanów się dziś, czy Jezus jest na pewno twoim PANEM? Czy swoje powołanie, obowiązki wynikające z wiary i stanu wypełniasz sumiennie i wiernie? Czy wierzysz, że to dzięki miłości Boga otrzymasz zbawienie, a nie dzięki TWOIM dobrym uczynkom.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuję Ci za to, że mogę być sługą Twej miłości. Naucz mnie PANIE żyć w postawie pokory względem swoich obowiązków, sytuacji życiowej oraz trudności.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?