CHODZIĆ W DUCHU ŚW. TO CZUĆ SIĘ WYJĄTKOWĄ OWCĄ

01.10.2023, niedziela , Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, doktora Kościoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 10, 27

Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Być owcą. Bezgranicznie ufać swojemu Pasterzowi, iść na te pastwiska, gdzie mnie prowadzi, znać Jego głos tak dobrze, by rozróżnić go wśród innych głosów wokół i słuchać tylko Jego, nie bać się wilków, bo wiem, że Pasterz mnie zawsze obroni, a jak się zgubię, to zawsze pójdzie mnie szukać… Mam takie marzenie. Być posłuszną owcą. A Ty?

• Ten fragment ma szerszy kontekst w Ewangelii Jana, kiedy Jezus rozmawia z faryzeuszami, którzy kolejny raz pytają, czy jest Mesjaszem. On im wtedy odpowiada, że już im o tym powiedział, ale oni ponieważ nie są Jego owcami, to Mu nie wierzą, bo: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.” Zobacz, jaka piękna obietnica jest zawarta w tych słowach. Że kiedy będziemy posłusznymi owcami, On sprawi, że będziemy żyć wiecznie i nic nie wyrwie nas z Jego ręki. Na dodatek mówi o nas „MOJE” owce. Jestem Jego owcą, Jego własnością, On zna mnie, jak nikt inny, jestem cała/y Jego, a On jest cały mój…

• Między nami a Jezusem, Dobrym Pasterzem, istnieje szczególna, intymna relacja. Dla Niego nikt z nas nie jest częścią tłumu, jednym z wielu, kogo bez trudu można zastąpić. Pomyśl tak dzisiaj o sobie – jestem niezastąpiona/y, bo moja misja na tym świecie jest jedyna w swoim rodzaju. Jestem wyjątkowa/y w oczach Boga. Zastanów się dzisiaj nad tym, czy na co dzień doświadczasz bliskości, przyjaźni i miłości z Bogiem? Czy czujesz się owcą wyjątkową, szczególną, niezastąpioną, czy może jednak tylko jedną z wielu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Dobry Pasterzu, daj mi dzisiaj łaskę spojrzenia na siebie tak jak Ty na mnie patrzysz – jak na jedyną, wyjątkową, niezastąpioną owcę w Twoim stadzie, którą znasz po imieniu. Daj mi doświadczyć na nowo Twojej wszechogromnej miłości do mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?