CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ODKRYĆ SWOJĄ NIEPŁODNOŚĆ

21.10.2023, sobota , Bł. Jakuba Strzemię

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Rzymian 4, 13. 16-18

Bracia:
Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę.
Dlatego dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama.
On to jest Ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów», zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Abram zostaje wezwany przez Boga żywego, aby wyjść ze swojego domu rodzinnego z Ur, co się tłumaczy jako „piec”. Został wezwany, aby zrealizować swoje powołanie. Jego piec to dom wielobóstwa, może trudnych relacji rozgrzanych do czerwoności. Jest wezwany ze swoimi słabościami i trudnościami. Wychodzi w posłuszeństwie nie wiedząc dokąd zmierza. Wychodzi ze swojego domu rodzinnego mając siedemdziesiąt pięć lat. Wychodzi w wierze, ufając Bożej obietnicy, którą otrzymuje od Wzywającego. My również jesteśmy wezwani, aby wyjść ze swojego domu rodzinnego i zrealizować swoją życiową misję. Nasz dom rodzinny, to nasze rany, schematy myślowe, blokady emocjonalne, ale także to wszystko co było piękne i dobre. Czy wiesz co jest twoim domem rodzinnym w nawykach, schematach myślowych, blokadach?

• Dziedzictwo wiary Abrahama dotyczy także i nas. Potrzebujemy także jak Abraham uwierzyć Bożej obietnicy. On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów. Abraham nie mógł mieć własnych dzieci z powodu niepłodności Sary. Bóg żywy obiecuje patriarsze, że będzie ojcem nie tylko fizycznym, ale także duchowym. Potrzebuje dwudziestu pięciu lat dojrzewania w wierze, aby doświadczyć obietnicy realizującej się w postaci syna Izaaka. My również potrzebujemy zobaczyć „naszą niepłodność”, która nie pozwala nam być szczęśliwymi. Potrzebujemy wzrastać w wierze tak jak Abraham, aby doświadczyć konkretnej, spełniającej się w naszym życiu Bożej obietnicy. Co jest twoją „niepłodnością”, która sprawia, że czujesz się nieszczęśliwy?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronki biblijne z tekstu.
DUŻE PACIORKI: On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów», zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».
MAŁE PACIORKI: Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?