SPOTKAĆ PANA Z MARYJĄ
01.01.2024, poniedziałek , Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 2,16-21
Pasterze pośpiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane. Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Jasła – to w staropolskim drabinka, za którą kładziono paszę dla zwierząt. Stąd pochodzi słowo „jasełka”. Czym się karmimy, oglądając przedstawienia szykowane często przez dzieci w szkołach i przedszkolach? Odtwarzamy co roku sceny z narodzenia Pana Jezusa. Na ile są one zgodne z Biblią, a na ile raczej są tylko wytworem kulturowym, narastającym przez kolejne wieki w Europie? Jasełka oczywiście mają swój urok, nie namawiam do wykasowania ich z corocznych okolicznościowych aktywności. Namawiam tylko, by chętnie i wiernie wracać do samego Słowa natchnionego. Pamiętajmy, że wszystko, co sami dodajemy nadmiarowo do Słowa Bożego, utrudnia słuchanie i rozumienie świętego tekstu. Czytajmy to, co jest – a nie to, czego nie ma.
- Gdy anioł zwiastuje Maryi, że zostanie matką Mesjasza, ona według słów ewangelisty, „rozważała” te słowa. Tutaj sytuacja się powtarza: Maryja rozważa w sercu sprawy, które się dokonały, zachowuje je w pamięci. Pozwalajmy wydarzeniom kształtować naszą pamięć na wzór Maryi, bo to ma wielkie znaczenie – nie tylko co pamiętamy, ale także jak to pamiętamy. Na sposób działania naszej pamięci i tego, jakie emocje wywołują wspomnienia, mocno wpływa przebaczenie lub jego brak. Prośmy dziś Maryję, aby modliła się za nas. Obyśmy byli ludźmi przebaczenia i takiej pamięci – zarówno o tym co dobre, jak o tym co złe – jakiej pragnie dla nas Bóg.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Pomódl się Miriam, aby Twój Syn żył we mnie. Pomódl się, by Jezus we mnie żył.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
