Archiwum z dnia: 17 stycznia 2024

17.01.2024, środa , Św. Antoniego, opata

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 3,1-6

W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć.
On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić? » Lecz oni milczeli. Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.
A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Szabat – dzień święty dla Żydów, wokół którego stworzyli cały szereg przepisów i stali się niejako ich niewolnikami. Jezus, nie wypełniając przepisów, w opinii faryzeuszy był wywrotowcem. Stąd na każdym kroku krytykowali Jezusa i Jego uczniów (np. gdy zrywali kłosy żyta – por. Mk 2,23-28). A „to szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu” (Mk 2,27). Jezus pokazuje, że legalizm, bezwarunkowe przestrzeganie przepisów nie mogą stać nad dobrem człowieka. Szabat został dany człowiekowi, by mógł odpocząć i w ten sposób chwalić Boga. A co my zrobiliśmy z naszymi niedzielami, świętami? Czy to jest dzień, w którym wielbimy Boga, czy nasze działania (albo zaniechanie działań) o tym świadczą?
• Konflikt Jezusa – człowieka wolnego w swoich myśleniu i działaniach z faryzeuszami – skrępowanymi przepisami prawa, stawał się coraz bardziej widoczny. Faryzeusze dążyli do usunięcia Jezusa z ich przestrzeni publicznej pod pretekstem bluźnierstwa. Minęło 2000 lat, a dzisiaj jest podobnie. Ludzie bardzo często gotowi są zlinczować osoby o innych poglądach. Te same działania, tylko inne tłumaczenie. Tym razem dzieje się to w imię równości, pod pretekstem walki z nietolerancją. Jaki ja mam wpływ na nastroje osób z najbliższego otoczenia? Jak reaguję na zaczepki? Czy sam nie prowokuję kłótni na tle politycznym, gospodarczym? Czy potrafię rzeczowo i spokojnie, bez zbędnych emocji argumentować swoją postawę?
• Choroba w kulturze żydowskiej była utożsamiana z karą za sprzeniewierzenie się Bogu. Wyjście na środek i publiczne okazanie chorej ręki – na polecenie Jezusa – wymagało od mężczyzny pewnej odwagi i przełamania bariery wstydu. Co w moim życiu jest uschłe, niedomagające i wymagające okazania Jezusowi?  On sam chce nas uzdrawiać, ale jeśli chcę by to czynił muszę tego chcieć i mieć odwagę Mu o tym powiedzieć. Czy tego właśnie chcę?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, Panie czasu i miejsca, pracy i odpoczynku – Tobie chwała na wieki.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?