Archiwum z dnia: 19 stycznia 2024

19.01.2024, piątek , Św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 3, 13-19

Jezus wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Przywołał do siebie tych, których sam chciał. Dlaczego akurat 12? Jezus był ograniczony swoim człowieczeństwem – był w stanie mieć bliską relację z określoną liczbą osób. Na pewno zależało Mu, aby apostołowie dobrze Go poznali, by każdy zdołał się z Nim zaprzyjaźnić. Z pewnością liczba apostołów nawiązywała do 12 pokoleń Narodu Wybranego – ponieważ Mesjasz przyszedł do wszystkich Żydów oraz wszystkich ludzi. Czy to przywołanie uczniów przez Jezusa możemy odnieść też do siebie? W Liście do Efezjan chociażby czytamy, że każdy z nas został wybrany – z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów (Ef 1,5).
• Jesteś wybrany przez Boga nie tylko na współpracownika, przyjaciela, ale na członka rodziny. Mówi się z przekąsem, że rodziny się nie wybiera. A Bóg Ciebie wybrał – zdecydował, że zaistniejesz, a następnie przez całe życie na różne sposoby mówi Ci o tym wybraniu = Jego umiłowaniu. Jezus przywołuje, ale decyzja jest zawsze Twoja i moja.
• 12 apostołów pokazuje ogromnie szeroką perspektywę Boga. Są bardzo różni – wykształceniem, zawodami, pochodzeniem, temperamentem. Jezus nie wybrał samych wojowników, ani też samych łagodnych i uległych. Św Jan „umiłowany uczeń” miał przydomek Syn Gromu! Tomasz – niewierny, Mateusz celnik, Judasz miał słabość do pieniędzy… Jezus nie wybrał drużyny ideałów, ale w każdym z nich dostrzegł to „coś”. Nie wybrał ludzi od linijki, pasujących do schematu pobożnego wierzącego. Może bardzo chciał, żebyśmy sobie takiego schematu nie stworzyli? Żebyśmy nie oceniali ludzi niepasujących do naszych wyobrażeń i nie blokowali im dojścia do Niego? I żebyśmy nie blokowali samym sobie wejścia w ogromną bliskość z Nim, bo nie pasujemy do własnych wyobrażeń i wizji, jaki powinien być przyjaciel Jezusa? Więc czy tak w głębi wierzysz, że Jezus wybrał właśnie Ciebie na swojego drogiego przyjaciela? Wierzysz, że jesteś jedyny, niezastąpiony i niezbędny – tak jak dla rodzica jest każde jego dziecko z osobna?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, który jesteś moją Drogą, Prawdą i Życiem, daj mi pojąć, pomóż mi przyjąć Ciebie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?