Archiwum z dnia: 24 stycznia 2024

W ŁASCE PANA CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM

24.01.2024, środa , Św. Franciszka Salezego, biskupa i doktora Kościoła

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 89, 4 – 5. 27 – 28. 29 – 30.

Refren: Zachowam wiecznie łaskę dla Dawida.
Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia.
On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
A Ja go ustanowię pierworodnym, *
najwyższym z królów ziemi.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe z nim będzie moje przymierze.
Sprawię, że potomstwo jego będzie wieczne, *
a jego tron jak dni niebios trwały.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Czy czujesz się wybrańcem Boga? Jeżeli znasz Biblię to wiesz, że każdego z nas Bóg „wybrał przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem” (zob.: Ef 1, 4). Nie tylko wybrał, ale zawarł z nami wieczne przymierze, które jest trwałe i nigdy nie zostało odwołane. To przymierze w historii zbawienia Bóg zawierał kolejno z Noem, Abrahamem, Dawidem i ich potomstwem – a więc w wymowie uniwersalnej także z każdym z nas – przez złożoną obietnicę/przysięgę. Lud miał dochowywać wierności Panu, Bogu swemu, i kształtować swoje życie według Jego przykazań. A jak jest z tobą? Czy jesteś świadoma/-y tego wybrania? Czy zachowujesz przymierze? Czy trwasz w nim, czy go nie marnotrawisz? Jakie decyzje życiowe podejmujesz? Czy są one zgodne z zawartym przez Boga przymierzem?
  • Wybranie to wejście w szczególną relację z Bogiem dzięki Bożemu objawieniu. Jak wygląda twoja relacja z Bogiem? Kim On dla ciebie jest? Czy zgłębiasz Jego Słowo, rozważasz Je i wcielasz w życie? Czy jesteś wdzięczna/-y za dobro, którym cię obdarza, za otaczający cię świat i ludzi, których stawia na twojej życiowej drodze? Czy szukasz Go w swojej codzienności? Czy stajesz się Jego uczniem i nie wstydzisz się do Niego przyznawać? „W rzeczywistości Bóg jest niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (zob.: Dz 17, 27 – 28). Nie odrzuca nas, ale pragnie, by Go szukać, a dzięki temu znajdować i życie i szczęście. Czy możesz powiedzieć do Niego: „Ty jesteś moim Ojcem, moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”? Czy jak Jezus czujesz się Dzieckiem Wszechmogącego? Czy nie uciekasz przed relacją z Nim? Czy przyjmujesz Jego łaskę i chcesz z nią współpracować dla twojego dobra?
  • Przychylność Boga, Jego życzliwość w stosunku do człowieka wyrażona przez zawarte z nim przymierze jest darmową łaską daną nam przez Najwyższego po to, byśmy odpowiedzieli na Jego wezwanie i stali się „dziećmi Bożymi” (zob.: KKK 1996n). Bóg obiecuje, że „zachowa wiecznie łaskę dla Dawida”, ale też dla każdego z nas. Ona jest obecna nie tylko w wielkich wydarzeniach, ale też w zwykłych rzeczach – w spojrzeniu, dotyku, w prostych czynnościach, niemalże niewidocznych; trzeba tylko umieć ją dostrzec. Czy chcesz się otworzyć na łaskę/przymierze/wierność Boga względem ciebie? Wpuść Boga do swojego serca a On dokona w nim cudu. Jako wybraniec Boga jesteś przeznaczony do łaski, wszak ona jest ze wszystkimi wierzącymi (zob.: Ap 22, 21) i trwa na wieki. Jeżeli ją przyjmiesz, poczujesz się „świętym i umiłowanym,(…) przyobleczonym w miłość, która jest więzią doskonałości” (zob.: Kol 3, 12 – 14). Jesteś wszczepiony w Boga, a On jest naprawdę Święty i „na wieki zachowuje dla ciebie łaskę”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Niech mnie ogarnie łaska Twoja Panie, według ufności pokładanej w Tobie” (Ps 33, 22).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?