Archiwum z dnia: 14 lipca 2021

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM I POZNAWAĆ SIEBIE SAMEGO

14.07.2021, środa , Św. Kamila de Lellis; św. Henryka

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Wyjścia 3, 1-6. 9-12

Gdy Mojżesz pasł owce swego teścia imieniem Jetro, kapłana Madianitów, zaprowadził owce w głąb pustyni i doszedł do Góry Bożej Horeb. Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego. Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: «Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?» Gdy zaś Pan ujrzał, że podchodzi, by się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: «Mojżeszu, Mojżeszu!»
On zaś odpowiedział: «Oto jestem». Rzekł mu Bóg: «Nie zbliżaj się tu! Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą». Powiedział jeszcze Pan: «Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba».
Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga. Pan mówił: «Teraz oto doszło do Mnie wołanie Izraelitów, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie: Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu». A Mojżesz odrzekł Bogu: «Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?» A On powiedział: «Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, iż po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Mojżesz miał naturę obrońcy. Najpierw obronił Izraelitę przed Egipcjaninem, potem – córki Reuela przed agresywnymi pasterzami. Gdy poszedł za wezwaniem Boga, obronił Izraelitów przed przemocą faraona i wyprowadził ich do Ziemi Obiecanej. Pan Bóg buduje nasze powołanie na tym, co mamy w naturze. Warto znać i rozumieć swoją przeszłość. Warto znać swój typ temperamentu, mocne i słabe strony. Warto jak najlepszą, jak najrzetelniejszą, jak najgłębszą wiedzę o sobie samym, wprzęgać do współpracy z łaską.
  • Mojżesz był pasterzem owiec. To było jego codzienne zajęcie. Wyprowadzał owce o poranku, wyszukiwał dla nich dobre pastwiska, opiekował się nimi, bronił przed zagrożeniami. Zastanawiam się, dlaczego wyprowadził owce w głąb pustyni, skoro tam raczej nie miałyby nic do jedzenia? Może miał nieszablonowe myślenie? Nie bał się ryzyka? Był ciekaw, co będzie za zakrętem drogi? Potrafił podejmować nieoczywiste decyzje? Wszystko to przydało mu się później, gdy został pasterzem dużo większego, ludzkiego stada.
  • Gdy Mojżesz pyta: „Kimże jestem, bym miał pójść do faraona…”, Bóg odpowiada mu słowami „Ja będę z tobą„. Nie mówi: „Mojżeszu, jesteś najlepszym kandydatem: masz najlepszy zestaw cech osobowości, najkorzystniejsze doświadczenia z przeszłości, najwłaściwsze połączenie temperamentów”. To wszystko jest ważne, lecz klucz do realizacji powołania jest właśnie tu, w tym krótkim „Ja będę z tobą„. Starajmy się być z Panem Bogiem i zapraszać Go, by był z nami w każdej chwili. A wtedy wszystko będzie szło zgodnie z Jego planem – to jest właśnie ten plan, który jest w stanie najpełniej nas uszczęśliwić. 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Objaw mi Panie to, kim jestem, ukaż mi swoją twarz, abym znalazł w niej odbicie siebie samego, daj mi coraz lepiej poznawać moje powołanie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?