Archiwum z dnia: 1 kwietnia 2024

01.04.2024, poniedziałek , Poniedziałek Wielkanocny

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 28,8-15

Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pierwsze polecenie Jezusa: niech idą. Sam był w drodze przez te trzy lata, oni chodzili za Nim. Gdy umarł, przestali – zamknęli się w czterech ścianach. Objawił się tym, którzy tego nie zrobili – uczniom wędrującym do Emaus i kobietom idącym do grobu wcześnie rano. Zastanawiam się nad tym, jak wygląda moje życie. Gdzie jestem w drodze, gdzie jestem zamknięta? Co mogę zrobić, by do tych sfer zamkniętych wpuścić Jezusa?
• To bycie w drodze miało ciąg dalszy – gdy Jezus spotkał się z uczniami, nakazał im, by szli na cały świat i głosili Ewangelię. Wszystko miało swój czas: ich doświadczenie spotkania z Jezusem, doświadczenie Ducha Świętego, wewnętrzna przemiana, spotkanie z Izraelitami i poganami, głoszenie Ewangelii. Myślę, że w moim obecnym życiu te doświadczenia po prostu muszą się przeplatać. Wewnętrzna przemiana to proces, któremu sprzyja doświadczenie Ducha Świętego i którego owocem jest głoszenie Ewangelii podczas spotkań z ludźmi. Jak rozumiałam kiedyś głoszenie Ewangelii? Jak rozumiem je dziś? Jak Duch Święty zmieniał moje myślenie, działanie, metody ewangelizacji? W jakich sposobach ewangelizacji dziś odnajduję się najlepiej?
• Poproś Jezusa, aby rozwijał Twoje talenty ewangelizacyjne. Nigdy nie powtarzaj, że się nie nadajesz – bo nie masz śmiałości, nie masz „gadane” albo cokolwiek innego. Bóg cię zna i wie najlepiej, jak poprowadzić cię w głoszeniu Ewangelii. Jedyne, czego od ciebie oczekuje, to otwartość, gotowość, dyspozycyjność i posłuszeństwo. A na to zawsze nas stać, jeśli naprawdę nam na Nim zależy.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi chleba, abym nie ustał w drodze za Tobą a Twoje Słowo niech będzie lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?