CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO POZNAWAĆ OJCA

26.01.2024, piątek , Świętych biskupów Tymoteusza i Tytusa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 10,1-9

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże»”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W tamtejszej kulturze zasadą było, że człowiek znajdował sobie mistrza i decydował się być jego uczniem – to uczeń wybierał sobie nauczyciela. Jezus od początku łamię tę tradycję – to On wybiera uczniów. Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch – Kolejny raz to Bóg inicjuje, On posyła – posłani nie są ochotnikami spośród uczniów. Co to mówi nam o Bogu? Nie musimy zgadywać Jego woli, nie musimy się bać, że nie trafimy w upodobania Boga. Warunek jest jeden – słuchać i chcieć usłyszeć, być w relacji z Nim. Czy nie masz lęku, że nie odgadniesz woli bożej dla siebie, że przez złą decyzję nieodwracalnie zniszczysz swoją relację z Bogiem?

• Takie myślenie jest diabelskie – wpędza w lęk i zaszczepia karykaturalny obraz Boga. Kim byłby bóg przypatrujący się nam jak mrówkom, czy dobrze idziemy w labiryncie życia, jak się gubimy i nie wiemy co dalej? Czy miłością byłoby ukrywać fakty o wadze życia i śmierci? Bóg nie ma powodu, by ukrywać przed nami swoją wolę, swoje plany dla nas. Przeciwnie – w Piśmie Św. ogromnie często czytamy wprost o Bożych zamysłach co do ludzi (czy to narodu, czy to konkretnych osób, czy wszystkich ludzi) – Bóg całkiem wprost je wypowiada! To diabelski obraz Boga – złośliwego, ukrywającego przed nami prawdę, chcącego nam zaszkodzić – właśnie tak wąż opisywał Boga Ewie!

• Bóg sam o sobie mówi, że jest Ojcem. Ojciec w bezpieczny sposób daje dziecku wolność decyzji. Jeśli dziecko się zrani – opatruje, przygarnia i puszcza kolejny raz w świat. Dobry tata nie zrywa relacji i nie karze dziecka za to, że się przewróciło czy kupiło zły gatunek chleba. Warto badać swój obraz Boga, jaki się wyłania z naszych reakcji i lęków i przykładać go do prawdy – tego, co Bóg sam o sobie powiedział. A w całej pełni nam się przedstawił (i podarował) w Jezusie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie proszę, daj mi poznać jaki jesteś. Proszę, pokaż mi prawdę, czy jestem okłamywany, czy mam nieprawdziwy, raniący obraz Ciebie Ojcze?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?