CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO NIEUSTANNIE SIĘ NAWRACAĆ

05.11.2020, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 15,1-10

Zbliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać.
Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: „Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi”.
Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła».
Powiadani wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
Albo jeśli jakaś kobieta mając dziesięć drachm zgubi jedną drachmę, czyż nie zapala światła, nie wymiata domu i nie szuka starannie, aż ją znajdzie?
A znalazłszy ją, sprasza przyjaciółki i sąsiadki i mówi: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam».
Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pan Jezus rozmawia z grzesznikami. Nie potępia ich, nie odwraca się od nich, ale z nimi rozmawia i zasiada do wspólnego stołu. Faryzeusze, przeciwnie, widzą w człowieku tylko jego grzech, oceniają go, szufladkują zależnie od jego winy. Według nich, aby człowiek mógł stanąć przed Bogiem, musi się najpierw oczyścić. Uważają, że Boży człowiek (a za takiego uchodził w ich oczach Jezus) powinien izolować się od ludzi grzesznych. Mamy tu dwie skrajnie różne postawy.
• A jaka jest nasza postawa? Czy, tak jak Jezus, nie oceniamy ludzi, spotykamy się z nimi, szukamy okazji do wspólnego spędzania czasu, aby z nimi śmiać się i rozmawiać. Czy raczej izolujemy się, bo wśród swoich jest bezpieczniej i wygodniej. Może obawiamy się, że spędzanie czasu z niewierzącymi i z błądzącymi to jak styczność z kimś chorym na grypę – duże ryzyko zarażenia. Czy jesteśmy pewni swojej wiary, czy jesteśmy gotowi z nią wyjść z naszego grajdołka? Zapatrzmy się na Jezusa. On nie ocenia, nie wywyższa się. On szuka okazji by spotkać się z każdym człowiekiem. On, w końcu, daje się z niego powiesić na krzyżu.
• Na koniec to, co dla mnie najważniejsze: Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia. Każdy z nas potrzebuje nawrócenia. Spotykam się z Jezusem nie dlatego, że na to zasłużyłem, nie dlatego, że jestem gorliwszy od innych, ale dlatego, że potrzebuję nawrócenia. I, im jestem bliżej Niego, tym większą mam świadomość mojego grzechu. Człowiek, który nie potrzebuje nawrócenia, to człowiek, który tak naprawdę nie potrzebuje w swoim życiu Boga!
• Czerpmy z miłości Boga. On nas nie potępia, ale cieszy się z naszego powrotu. To człowiek izoluje się od Boga. Poczucie winy oskarża nas, szatan wchodzi otwartymi drzwiami i, jak faryzeusze, szemrze, że jestem niegodny. A jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od naszego serca… (1J 3,21).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: „Oczyść moje serce Jezu z pychy, by nie osądzał(a) innych, bym nie wywyższał(a) się”.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?