NAWRACAĆ SIĘ NA DRODZE WOLI BOŻEJ
28.02.2023, wtorek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Mateusza 6, 7 – 15
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.
Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Uczniowie niejednokrotnie widzieli Jezusa jak modlił się do swego Ojca. Przez słowa, gesty, czyny uczył ich też jak należy to czynić. W dzisiejszej Ewangelii mówi do nich i do nas: „Wy (…) tak się módlcie” i podaje słowa modlitwy nazywanej dziś „Modlitwą Pańską”. Uczy nas, byśmy modlili się wspólnie za siebie, zwracając się z ufnością do Boga, Ojca nas wszystkich, Który wie, „czego [nam] potrzeba, zanim jeszcze Go [poprosimy]”. I właśnie dlatego, że wie, ufając Mu, budowali z Nim rodzinną relację, zapraszali Go do swego życia i wypełniali Jego wolę.
- Często powtarzam, w zmienionej nieco dzisiaj formie, słowa „Ojcze nasz …”, których nauczył mnie mój Mistrz i Pan – Jezus Chrystus. Słowa „niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie” – szczególnie do mnie dzisiaj przylgnęły. I zastanawiam się czy Jemu było łatwiej; wszak po to przyszedł na świat, aby wypełnić wolę Ojca, czyli Jego pełen miłości plan zbawienia świata. Wiem, że i mnie zaprosił do wejścia na drogę woli Bożej. Czy jestem w stanie sprostać temu zadaniu? Czy poznaję pragnienia Ojca i staram się je wypełniać? Czy rozumiem o co chodzi z tą „wolą Bożą”? Czy potrafię jej szukać w swojej codzienności? Czy wiem jak ją urzeczywistniać?
- Jeżeli dążę do tego, by być dobrym i odpowiedzialnym człowiekiem; jeżeli realizuję swoje powołanie z miłością do Boga, siebie i drugiego człowieka jestem na drodze woli Bożej. Jeżeli tęsknię za bliskością Boga, Jego świętością, miłosierdziem, które pomagają mi wzrastać duchowo, też tą drogą podążam. Jeżeli z pokorą słucham słów Boga, próbując skutecznie je wypełniać, jeżeli z Nim dialoguję i jednocześnie pragnę z Nim być zawsze i wszędzie, staram się realizować wolę Bożą. Jeżeli ufam, że Bóg pragnie mojego dobra i w to, że jestem Jego ukochaną córką, to spełnianie Jego woli zapewni mi szczęście tak jak aniołom w niebie, którzy w sposób doskonały poddają się planom Stwórcy. Czy chcę i potrafię rozeznawać drogę, którą wyznacza mi Bóg? Czy raczej stawiam na własne zachcianki? Czy proszę o siłę w pokonywaniu pokus, trudności i o wytrwanie w dobrym? Czy pragnę współpracować z Bożą łaską?
- W wypełnianiu woli Bożej wzorem powinni być dla mnie bezsprzecznie Jezus, Jego Matka, Maryja i św. Józef. Ich „fiat voluntas tua”, wypowiedziane głośno czy też w skrytości serca, trudnym, ale jednak przykładem i celem mojego ziemskiego, a w konsekwencji wiecznego bytowania, gdyż „kto (…) wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki” (zob.: 1J 2, 17). Zatem „niech się spełnia, niech pochwaloną i na wieki wysławioną będzie najsprawiedliwsza, najwyższa i najmiłościwsza wola Boża we wszystkim” (św. A. Liguori).
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Ojcze, „naucz mnie czynić Twą wolę, bo jesteś moim Bogiem, a Duch Twój niech mnie wiedzie po właściwej ścieżce” (zob.: Ps 143, 10).
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?