CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO WIERZYĆ W BOŻĄ OPIEKĘ
21.11.2022, poniedziałek , Ofiarowanie Najśw. Maryi Panny
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Łukasza 21,1-4
Gdy Jezus podniósł oczy, zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. Zobaczył też, jak uboga jakaś wdowa wrzuciła tam dwa pieniążki.
I rzekł: „Prawdziwie powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie”.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
„Gdy Jezus podniósł oczy…” Bóg patrzy i widzi inaczej niż człowiek. Co zobaczył Jezus, gdy wdowa podeszła do skarbony? Po ludzku dwa pieniążki, dwa leptony, czyli najdrobniejsze pieniądze w starożytnej Grecji, przysłowiowy „wdowi grosz”. On jednak poza wartością materialną, przede wszystkim zobaczył wartość duchową ofiary. Dlatego mówi, że wdowa wrzuciła więcej niż inni. Bo razem z pieniążkami wrzuciła do skarbony całkowitą ufność w Bożą opiekę.
Nie pierwszy raz Jezus wskazuje na to, co w oczach świata jest małe i bez wartości, jak „wdowi grosz”, by pokazać, że Jemu zawsze chodzi o serce. Ile umiemy dać z serca, z dobrych i czystych intencji. Wdowa całkowicie zaufała, że Bóg się o nią zatroszczy. Oddała Mu wszystko co miała, tym samym całe swoje życie składając w Jego rękach. Do materialnego daru dodała całą swoją miłość i ufność. Bóg chce byśmy byli całkowicie od Niego zależni, byśmy ufali, że On lepiej od nas troszczy się o nasze życie.
Łatwo jest czasem pomóc komuś ofiarą finansową. Za każdym razem jednak warto do każdej składanej przez nas ofiary, czy dziesięciny, dodać dar serca. Ufność, że Bóg wie, widzi, jest dobry, wierny i się troszczy. Zarówno o nas, jak i o osoby, czy dzieła, na które przeznaczamy nasze ofiary. Oddać całkowicie swoje życie i życia naszych najbliższych w Jego ręce. Być zależnym od Boga na 100%. To jest dla nas zadanie na całe życie, tutaj na ziemi, byśmy potem tam w Niebie, mogli się z tego cieszyć już bez końca.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dziękuję Ci, że Ty zawsze patrzysz na serce, na czyste i dobre intencje. Proszę uzdalniaj mnie każdego dnia do całkowitego oddania Ci siebie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
Jezu ufam Tobie – PRZYJDZ
Jezu ofiaruję Ci moje serce, uzdalniaj je do miłości.
“CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO WIERZYĆ W BOŻĄ OPIEKĘ” – tak jak świety Roch, Matka Teresa z Kalkuty, tak jak Brat Albert Chmielowski, i wielu wielu …
że wspomnę jeszcze Hanna Chrzanowska
Panie Jezu przymnóż nam wiary
i ufności.
Czy słyszeliście o syndromie „pustego gniazda” to reakcja rodziców na opuszczenie przez ich dzieci rodzinnego domu. Szczególnie mocno doświadczają go kobiety – wypadając nagle z roli matki przestają czuć się potrzebne. Matka dla swoich dzieci jest wstanie z pełną odpowiedzialnością bardzo wiele poświęcić nawet jeśli jest to życie BEZ BOGA. Tak, pustka jaka się pojawia gdy dzieci „wyfruną z domu” jest bardzo trudna ale PUSTKA JAKA OGARNIA CZŁOWIEKA GDY BRAKUJE BOGA I WIARY W NIEGO JEST JESZCZE GORSZA. W tym życiu nic nie mamy na własność wszystko ma swoje miejsce i swój czas a BÓG NA WSZYSTKO POZWALA. Przede wszystkim DAJE czas na zrozumienie że JEST JEDEN BÓG w TRZECH OSOBACH – BÓG OJCIEC, SYN BOŻY I DUCH ŚWIĘTY. Tak w TRZECH OSOBACH jeśli zrozumiemy SYNA to zarazem otrzymujemy DUCHA ŚWIĘTEGO i rozumiemy WOLĘ OJCA WSZECHMOCNEGO. JEDYNY BÓG w swej MIŁOŚCI do człowieka DAJE WSZYSTKO ale człowiek w swej zarozumiałości w ogóle nie „pragnie” przyjąć Boga poprzez Syna który daje Ducha Świętego. Odrzuca MIŁOŚĆ dla własnych celów a w swej zarozumiałości nawet nie „próbujemy” iść drogą wyznaczoną przez Pana. Jeśli „człowiek” odrzuca Jezusa I NIE PRAGNIE PUJŚĆ ZA JEGO PRZYKŁADEM to zarazem odrzuca BOGA WSZECHMOCNEGO BEZ KTÓREGO NIE MA ŻYCIA.
Jezu ufam Tobie
Można niewiele mieć, a posiadać wszystko. Niewiele mieć, odnosi się do tego, co materialne, a posiadać wszystko, to zaufać Bogu. Bogactwem wdowy była zdolność patrzenia dalej, wyżej, głębiej, poza doczesność.
W tym, co teraz, człowiek nie ma wpływu na posiadanie bogactwa. W tym, co odnosi się do wieczności, można być bogatym. Potrzeba jedynie zainwestować w zaufanie Bogu.
powtórzę mniej więcej , co Ktoś powiedział kiedyś mniej więcej tak , że jedyna walutą jaka obowiązuje do Nieba jest waluta miłości … – a Ludzie mówią czas to pieniądz,
a ja wam powiadam czas to Miłość, bł Stefan Wyszyński;
Trudność jest w tym ze żyjemy w innych czasach i jesteśmy związani materialnie tak świeccy jak i kapłani, którzy są odpowiedzialni za Kościół Administrując w sprawach materialnych. Trudno dzisiaj o taki wdowi przykład, ale szukam i proszę Pana abym nie zaniedbał tego uczynku serca. Niestety w wielu rodzinach czas to pieniądz. Co Jezus by zrobil dzisiaj, jak by tłumaczył wdowi grosz ? Co znaczy dzisiaj dać wszystko ? Serce, dobre intencje, modlitwa , Słowo Boże na co dzień, ale portfel to nie jest ewangelia to moja prywatność ?
Panie ufam, ze i dzisiaj są tacy ludzie jak wdowa ale ja ich nie dostrzegam bo żyje swoim życiem a te wdowy są może w domach starców bo oddały wszystko, bo dzieci nie było „stać” aby służyć matce, która jest wdową i oddała całe swoje życie aby dobrze wychować i przygotować do zycia swoje dzieci i to chyba bywa często taką skarboną ?
Nasuwa mi sie wniosek, niech kazdy czyni dobro, tak jak potrafi, u jednej osoby jest to „wdowi grosz”, a u innej osoby dobra intencja czy modlitwa.
Można „człowieka” oskarżać i zastraszać na różne sposoby ale JEŚLI „WIERZYSZ” I „UFASZ” JEZUSOWI TO WIEDZ ŻE ON WSZYSTKICH KOCHA (ON NAS WYKUPIŁ SPOD ZŁA TEGO ŚWIATA) NIE ZALEŻNIE OD UCZYNKÓW JAKIE ZALICZYLIŚMY MATERIALNIE. MÓJ BÓG JEST BOGIEM MIŁUJĄCYM BEZWARUNKOWO MIMO MOICH BŁĘDÓW. Upadam ale ON zawsze mnie PODNOSI i prowadzi do ŻYCIA. Proszę zapamiętać NIE BUJCIE SIĘ TEGO CO ZABIJA CIAŁO (codziennie w każdej sekundzie) ALE DUSZY ZABIĆ NIE POTRAFI albowiem WIERZĘ W JEGO MIŁOŚĆ mimo że „droga” nie jest usłana różami które mają KOLCE.