Archiwum z dnia: 20 września 2023

20.09.2023, środa , Świętych męczenników Andrzeja Kim Taegon, prezbitera, Pawła Chong Hasang i Towarzyszy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 7,31-35

Jezus powiedział do tłumów:
«Z kim mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci przesiadujących na rynku, które głośno przymawiają jedne drugim: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wy nie płakaliście”.
Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzieci z natury są radosne, ciekawe świata, ufne i otwarte. Ale słowo „przesiadujące” wskazuje raczej na powtarzającą się bezczynność. A bezczynność powoduje znudzenie, a znudzenie – kapryszenie. Kapryśne dzieci podczas zabawy chcą, aby było „po mojemu”. Kapryśność to jednak cecha nie tylko dzieci. Jej przejawem u dorosłych jest oczekiwanie, że rzeczywistość (również Bóg) będzie taka, jaką chcę ją mieć. Pan Bóg jednak wykracza poza nasze oczekiwania i wyobrażenia, przez co mogę przegapić Jego obecność tu i teraz. Czy dostrzegam Go w osobach, których nie lubię, irytują mnie? Czy mam świadomość, że przemawia do mnie przez ludzi, których stawia na mojej drodze (współmałżonka, krewnych, sąsiadów)?
• Jeśli nie chcemy słuchać tego co Bóg mówi przez ludzi, to szukamy różnych wymówek i usprawiedliwień na swoją postawę. Jednym z nich jest szukanie słabych stron u osób, przez które Bóg do nas przemawia (np. nie słucham małżonka, bo sam jest nielepszy; nie słucham sąsiadów – bo sami ciągle się awanturują; nie słucham nauczycieli – bo są niedouczeni. W ten sposób mogę zamykać się na głos Boga. I wtedy kiedy On „przygrywa”, ja „nie tańczę”, robię zupełnie coś innego, nie słyszę i nie wypełniam Jego woli.
• Mądrość poznaje się po owocach. To, czy słucham słowa Bożego, widać po moim postępowaniu, nie po mówieniu. Słowami można wszystko upiększyć, można wiele opowiedzieć, ale w rzeczywistości nic nie zrobić. Można też wiele robić w celu zaspokojenia poczucia własnej wartości. A źródłem naszego działania powinna być miłość. Bez miłości czyny są nic nie warte (por. Kor. 13,13). Czy w codziennym działaniu kieruję się częściej dobrem bliźniego, miłością, czy własną wygodą?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, przywróć mi serce dziecięce – pełne wiary i miłości.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?