Archiwum z dnia: 23 września 2023

23.09.2023, sobota , Św. o. Pio z Pietrelciny

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 8,4-15

Gdy zebrał się wielki tłum i z poszczególnych miast przychodzili do Jezusa, opowiedział im przypowieść: «Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny».To mówiąc, wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»Pytali Go więc Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać wprost tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, „aby patrząc, nie widzieli, i słuchając, nie rozumieli”. Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi zaś na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, które padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą, a zagłuszeni przez troski, bogactwa i rozkosze życia, nie wydają owocu. Wreszcie ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc dzięki wytrwałości».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Film pt. Prorok, o kardynale Wyszyńskim, rozpoczyna się sceną o sianiu ziarna. Jest czas wojny, żołnierze i młody ksiądz Wyszyński znajdują się w okopach. Wokół strzelanina i wybuchy bomb, a rolnik, niezrażony, wychodzi siać ziarno. Wyszyński wybiega z okopów, aby chronić lekkomyślnego człowieka. Słyszy wówczas od niego słowa, które naznaczają jego przyszłe życie i działanie: trzeba siać, abyśmy po czasie wojny nie zastali ugoru.
• Ewangeliczny gospodarz również wyszedł siać i wydawać by się mogło, że sieje rozrzutnie i nieroztropnie. Bo czyż sianie na twardą drogę, między skały oraz między ciernie, jest racjonalne i roztropne? Owym ziarnem jest Boże Słowo, które możemy usłyszeć w różnych okolicznościach życia, takich sprzyjających i mniej sprzyjających. Bóg bowiem szuka człowieka w różnych okolicznościach życia, a rzucone ziarno potrafi przetrwać różne zawirowania życiowe i wydać owoc w swoim czasie. Czy doświadczyłeś mocy Bożego Słowa w swoim życiu? Przypomnij sobie jakie to było słowo.
• Owa gleba, to gleba naszego serca, które może się zmieniać. Może się zmieniać w glebę urodzajną, ale także w glebę zachwaszczoną, gdy jej nie pielęgnowano. Każda gleba, aby przynosiła plon, potrzebuje orki, aby ją spulchniać i wyrzucać kamienie i chwasty. Ową orką mogą być różne doświadczenia życiowe, które sprawiają, dzięki łasce Bożej, że wzrastamy w wierze. Dają nam szansę na zatrzymanie się w gonitwie życia, aby zobaczyć jaki kierunek obraliśmy i jakie to przynosi owoce. Od nas zależy co zrobimy z tymi doświadczeniami. Możemy oskarżać innych za nasze niepowodzenia, albo przyjrzeć się sobie, swoim wyborom i swojemu życiu.  Jak reagujesz na doświadczenia życiowe? Czy dostrzegasz swoje błędy i braki? Czy konsultujesz te doświadczenia z Bogiem żywym choćby przez Jego Słowo?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki podniebne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci.
MAŁE PACIORKI: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?